Wszystko co chcielibyście wiedzieć o czasie pracy kierowcy – cz. I  

Czas pracy kierowcy to ta część działalności transportowej, która spędza niejednokrotnie sen z powiek zarówno przedsiębiorców jak i kierowców.

Nie ma co ukrywać temat ten dla większości osób zajmujących się transportem drogowym jest trudny i nie zrozumiały – i nie ma się co dziwić.

 

Znaczna część osób związana z transportem drogowym bardzo często zadaje sobie pytanie:

 

to ile czasu może pracować kierowca?

Oczywiście, jak się zapewne domyślacie nie ma prostej i jednoznacznej odpowiedzi. Nie będę również odosobnionym przypadkiem jeżeli odpowiem:

 

to zależy…

Dociekliwi jednak powinni w tym miejscu zadawać kolejne pytania, dążąc do uzyskania satysfakcjonującej ich odpowiedzi.

 

W niniejszej części opracowani oraz w kolejnych częściach postaram się w możliwie najprostszy sposób (chociaż nie będzie to łatwe) odpowiedzieć ile czasu może pracować kierowca i od czego uzależniona jest długość czasu pracy kierowcy oraz co wiąże się bezpośrednio z czasem pracy kierowcy.

 

Jednym z pierwszych pytań na które należy sobie odpowiedzieć jest:

 

jakie przepisy regulują czas pracy kierowcy?

Osobiście zawsze podaję trzy główne akty prawne regulujące czas prac kierowcy lub będące ściśle powiązane z czasem pracy kierowcy.

I tak według mojej osobistej klasyfikacji należą do nich:

1. Ustawa o czasie pracy kierowców,
2. Kodeks pracy,
3. Rozporządzenie 561/2006 (lub/i AETR).

Uwaga!!! kolejność wskazanych aktów prawnych nie jest przypadkowa.

 

Dlaczego?

Dzieje się tak dlatego, że ustawa o czasie pracy kierowców jest regulacją szczególną w stosunku do przepisów Kodeksu pracy. Jeżeli jakaś kwestia nie jest uregulowana w ustawie o czasie pracy kierowców dopiero wówczas zastosowanie ma Kodeks pracy.

 

Dlaczego przepisy rozporządzenia 561/2006 (lub/i AETR) nie są na pierwszym miejscu, skoro kierowcy podczas codziennej pracy stosują te przepisy w pierwszej kolejności – użytkując chociażby tachograf?

Dzieje się tak dlatego, że przepisy rozporządzenia 561/2006 (lub/i AETR) regulują kwestie dotyczące:

• czasu prowadzenia pojazdu,
• przerw i
• okresów odpoczynku kierowców.

Zatem przepisy te regulują „czas pracy kierowcy” w ujęciu węższym niż ustawa o czasie pracy kierowców i kodeks pracy (szerzej będzie o tym mowa w kolejnych częściach).

 

Kogo zatem dotyczą przepisy ustawy o czasie pracy kierowców, kogo kodeksu pracy, a kogo rozporządzenia 561/2006 (lub/i AETR)?

 

Odpowiadając na to pytanie zmienię nieco kolejność aktów prawnych.

 

Kodeks pracy – dotyczy kierowców zatrudnionych wyłącznie na podstawie umowy o pracę.

 

Ustawa o czasie pracy kierowców dotyczy:

• kierowców zatrudnionych na podstawie umowy pracę,
• kierowców – przedsiębiorców którzy osobiście wykonują przewozy drogowe – przedsiębiorca sam kieruje pojazdem,
• kierowców niezatrudnionych przez przedsiębiorcę, lecz osobiście wykonujących na jego rzecz przewozy drogowe – np. kierowca wykonuje pracę polegającą na kierowaniu pojazdem na podstawie umowy zlecenia.

Rozporządzenie 561/2006 (lub/i AETR) dotyczy natomiast wszystkich kierowców (niezależnie od stosunku prawnego łączącego takiego kierowcę z przedsiębiorstwem), w tym także w niektórych przypadkach kierowców wykonujących niehandlowe przewozy – przewozy prywatne.

 

Wystarczającym do zastosowania przepisów rozporządzeni 56/2006 (lub/i AETR) jest fakt, że osoba jest kierowcą i prowadzi pojazd który jest używany do przewozu rzeczy lub osób i porusza się chociażby w części po drodze publicznej. Warunkiem koniecznym jest także to, że do takiego rodzaju pojazdu lub przejazdu ma zastosowanie to rozporządzenie (o wyłączeniach z stosowani przepisów rozporządzenia 561/2006 będzie mowa w kolejnych częściach).